|
Eriadorem nazywano z dawna wszystkie ziemie leżące między Górami Mglistymi a Błękitnymi. Granicę ich od południa stanowiła Szara Woda i wpdająca do niej ponad Tharbadem rzeka Glanduina. W okresie największego rozkwitu Arnor obejmował cały Eriador z wyjątkiem okolic Rzeki Księżycowej i ziem położonych na wschód od Szarej Wody oraz Grzmiącej Rzeki, gdzie znajdowały się Rivendell i Hollin.
Za Marchiami na zachodzie widniały trzy wieże elfów, stojące tam od niepamiętnych czasów. W blasku księżyca lśniły one daleko wokół. Najwyższa była jednocześnie najdalszą i sterczała samotnie na zielonym wzgórzu. Hobbici z Zachodniej Ćwiartki utrzymywali, że z jej szczytu widać Morze, lecz żaden hobbit, o ile wiadomo, nigdy się na ten szczyt nie wdrapał.
Arthedain, część północno-zachodnia, obejmował ziemie między Brandywiną a Rzeką Księżycową, jak również kraj na północ od Wielkiego Gościńca aż po Wichrowy Czub. Rhudaur leżał na północo-wschodzie między Ettenmoors a Wichrowym Czubem i Górami Mglistymi, lecz obejmował również Klin między Szarą Wodą a Grzmiącą Rzeką. Granice południowej części - Cardolanu - wyznaczały Brandywina i Szara Woda oraz Wielki Gościniec.
|
 |
|
   |
 |
|
|
